Bilgili Aile

Çocukta Kalıcı Öğrenme

Öğrenmenin Temelinde 3 motivasyon vardır.Merak,heves ve istek

Merak mizaçtan mizaca değişir. Bir eğiticinin başarısı öğrencisinde uyandırdığı merak kadardır. Heves ise iç motivasyondur. Kaçtığında tükenmişlik başlar. merakın hevese dönüşmesi sevecen bir eğiticinin çocuğun denemelerine izin vermesi ile mümkündür. Zira çocuk merak ettiği işi kendisine ne yapabileceğine inanırsa heves başlar. Günümüz çocuklarının eğitim başarısızlıklarının temelinde öğrenme hevesinin kaçması var. Öğrencilerinin heveslerini kaçırmak istemeyen bir eğitici ,öğrenme çıtasını kısa aralıklı tutmalı büyük bir uzak hedefler vermemelidir. Çocuğun her bir öğrenme basamağını küçük küçük adımlarla ve başarma hazzını tada tada çıkarmasına izin vermelidir. Heves her ne kadar öğrenmede temel bir işlev görse de geçici bir motivasyondur. kalıcı öğrenme Hevesin isteye dönüşmesi ile mümkündür. İstek heves edilen için atık duygusal enerjisi ile oluşan öğrenme gücüdür. Yazmayı yeni öğrenen bir çocuğun yazma hevesi 2 sayfa ise eğitici :

-” İstersen bir sayfa kadar yazabilirsin” diyerek ona Hevesinden daha az bir görev verirse 1 sayfa yazma işini tamamlayan çocuğun kalan enerjisi, onu bir sayfayı daha yazı yazmaya teşvik eder. İşte çocuğun kendi isteği ile yazdığı bu bir sayfa onu kendi başına yapabilmek den kaynaklanan güven duygusunu oluşturur.

Öğrenme motivasyonunun son halkası yapabileceğine inanmak ve güvendir. Bir işi yapabileceğine inanmayan kişi , o işi yapmaya istekli olmaz. Yaşama sevinci tükenmiş öğrencisini insan olmaktan kaynaklanan bir eşitlik ilkesi ile yaklaşmayan, sınıf ortamını baskıcı bir ruh haliyle hapishaneye çeviren eğiticiler öğrencilerinde öğrenmeye karşı ne merak uyandırır ne de istek. Böylesi eğiticilerin çocuğu dış motivasyonlarla Manipüle ederek eğitimi sürdürmek zorunda kaldıkları da bir gerçektir. En masum dış motivasyon çocukları birbirleri ile yarıştırmak veya mükafatı alıştırmak tır. Merak duygusunu yitirmiş çocuklara ödevini kim erken bitirirsem ona çikolata vereceğim denildiğin de onların enerji dolu bir haliyle yeniden canlandığını görürsünüz. Böylesi Çocuklar yeni şeyler öğrenmenin verdiği dingin bir heves ile değil , çikolata alabilme,öne geçme veya geride kalmama hırsı ile ödevlerine sarılırlar. Hırs, dış motivasyon, başarıyı artırsa da kişilik gelişiminin önündeki en büyük etkendir. Narsist kişilik bozukluğu sürecinin temel enerji kaynağı hırstır. Çocukta hırs arttıkça başarısızlıklar karşısında psikolojik yıkım da o kadar artar. Eğiticiler kendilerine emanet edilen Masum Çocukları çikolata Hırsızı ile birbirleriyle yarıştırmak yerine Allah’ın her insanın özünde yarattığı merak, heves, istek duygularını harekete geçirmeli ve kalıcı öğrenmeyi Her çocuğun Hakkı olarak kabul etmelidir